نوبت خاك

)))))))))))))))(((((((((((((((((((((((((((((((

برگ پاییزم و اینگونه ، کف باد رها

روزگارم به جفا کرد از آن شاخه جدا 

سبز بودم همه سر خوش به تماشای بهار

نوش نوش غزلی بود و چنان بزم صفا

تن رها کرده بر آغوش نسیم از سرشوق

به سماعی و خرامان به دم باد صبا

چند روزی به چنین بود مرا دولت بخت 

شاد نوشان ، که مرا هست ز تقدیر بقا

ای دریغا که نهان بود چنین دست خزان 

نرم نرمک چه ربود از کفم آن شور به پا

تا به خود آمدم از سیلی پاییز که : های 

تن رها کن که دگر نوبت خاک است و فنا 

قصه برگ وخزان قصه ی راه من و توست

که به غفلت نسپاریم چنین ثانیه ها

H.GHAVAMI . 1395.7.

@paskoochehayeeshgh